Dunya giderek yasamasi zor bir hal almaya basladi, Kimsenin kimseyi anlamadigi, bagnazligin giderek populer kultur haline dondugu, Insanlara guvenmenin, inanmanin ve sevmenin imkansizlastigi bir cagdayiz simdi, bizler hayatta onurlu kalmak isteyen, insanca yasamak ve insanca yasandigini gormek isteyen insanlar olarak cok caresiz ve yalniziz, bu gidisin, bu yok edisin, bu hic sayisin bizim omrumuzden baska bir sonu hedeflemedigi kesin.
Mesela dunyanin heryerinde cocuk katliamlari, Kadin cinayetleri ve Savas giderek artmakta, bunlarin yaninda yozlasmis siyasi kulturler ve yalnizca halklari somuren sistemler sosyal projelerinin yani sira bu kaos ortamlarina yatirim yapmaya devam etmekte, bizlerin masum gordugu bir cok sektor, is alani, calisma ve projeler, aslinda bir gonulluk faaliyetinden yada bir yasam mucadelesinden cok her bireyin gelecegini karartan yada daha da yasanmaz hale getiren calismalardan ibaret olmanin otesine gecmemekte.
Ben kendi cevremde insanlrin yuzunde gordugum mutsuzlugu ve bencilligi tarif edemez haldeyim, bir gulumsemenin yogun bir is temposunun sonunda insanlarin yuzlerinde asla bulamayacagimz bir seye dounsmus olmasi bu sistemlerin ne kadar vahsi ve insan dogasina aykiri oldugunu bize acikca gosterebilir.
Son sozlerimde sizlerin dusunmesini istedigim bir soru var, En son birine, soyledigi soze, size bakislarina Ne zaman gunvenebildiniz? Hatirladiginz son son samimi gulusu tarif edebilir misiniz?
Unal Zeray
Comments
Post a Comment